Het zweet op jouw huid
Als de dauw op een blad
Glinsterend, fonkelend,
Zoals de zon in het water weerkaatst
Als de onschuldige vreugde
Uit jouw hart gonst,
De geur van jouw lichaam,
Zoals een bloem –juist geplukt-
Zich verspreidt,
Dan is het tijd om niet
Te ontwaken
Uit de droom
Waar je zo naar verlangde
Die eventjes werkelijkheid was
Schrijver: Peter Honing
Geen opmerkingen:
Een reactie posten