Medelijden
Op mijn pasgeverfd raamkozijn
kleeft een vlinder vast
doodsangst rukt haar poot voor poot
uit het tere lichaam los
Na de poten kleeft het lichaam zelf
hopelozer wordt het nog
de vleugels sidderen terzij
totdat 'k haar dood uit meelij
Hoe meer je vlinder rukt zich stuk
bij 't zoeken naar het groot geluk
hoe'n enkele vindt
de deernis die hem doodt.
Schrijver: Daniël Oranje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten