Jij kent mijn leven,
jij bent mijn leven,
jij was mijn alles,
mijn voor- en achtersteven,
mijn zeil in de wind,
mijn kapitein,
mijn roer
maar nu ligt het schip
stuurloos
te dobberen
als haaienvoer.
In een zee van verdriet,
vergeten,
windstil,
maar de tranen drogen niet.
Geen doel,
geen nut,
geen reden
om te leven,
geen ziel,
geen golf,
geen gevoel.
Eenzaamheid
is alles wat ik bedoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten