zaterdag 24 maart 2012

Gedicht 24 maart 2012

De wereld in mijn hand

Langzaam breekt de zon door
wolken verdwijnen stuk voor stuk
Ik weet niet waarom of waarvoor
maar diep in me voel ik het geluk.

Een tevreden mens aan de zee
wandelend over het stille strand
Zorgen geef ik aan de wind mee
ik hou de wereld in mijn hand.

Ik heb niet veel meer nodig
alleen wat jij aan me geeft
Verdriet, het is overbodig
als jouw liefde warmte heeft.

Zwijgend, als ik naar de horizon tuur
streel ik je, streel ik zacht je gezicht
In mijn oude hart brandt het vuur
nog mooier dan een mooi gedicht.

Ik voel me zo heel rijk van binnen
jij bent dichtbij me, hier aan zee
Samen zullen we alles overwinnen
want wij blijven samen, met z’n twee.

Langzaam breekt de zon door
wolken verdwijnen stuk voor stuk
Ik weet niet waarom of waarvoor
maar diep in me voel ik het geluk.

Schrijver: Jos Witteman

Geen opmerkingen:

Een reactie posten