Velden in je hoofd

Na uren denken, onder tomeloze bomen, bij het beekje dat naar boven stroomt. Komt een ieder tot de feiten zonder enige conlusies.
Als groten blauwe koeien die zich
Al fladderend door het luchtruim een dromerige weg banen naar het gras wat van binnen groeit op de velden van illusies die zich ophouden in je hoofd.