ik bloem onuitgesproken woorden aan elkaar
en geef haar dit boeket
dat nog geurt naar het korenveld
waarin we vrijen met de zomer
de papaver houdt nog zijn rode blaadjes
en bewaart net voor de oogst
mijn jeugdliefde
mijn stille droom
mijn intiem verlangen
hier op het slagveld
uitgedorst, doodgeklopt
omgespit en begraven
ze legt de ruiker op het graf
weent zacht en denkt
aan het intiemste moment
de herinnering die haar omhult
Geen opmerkingen:
Een reactie posten